Po wycieczce z żoną i córką, postanowiłem się jeszcze przejechać na szosówce po okolicznych górkach.

Dziś pojechałem do Puszczy Niepołomickiej, niecałe 40 km po płaskim - dramat, byłem kompletnie bez sił.

Święta, powolutku robi się cieplej, a ja niestety mam wiele do zrobienia jeśli chodzi o swoją sylwetkę i formę, więc wsiadłem na szosę z zamiarem podjechania pod kilka mniejszych górek w okolicy.

Ostatnio na wadze zobaczyłem 85 kg i powiem szczerze, że mocno się przeraziłem, podjąłem więc drastyczne środki zmierzające do obniżenia wagi. Dziś do diety postanowiłem, trochę aktywności fizyczne. Wyjechałem z zamiarem pojeżdżenia po okolicznych górkach, co prawda zaraz po wyruszeniu z domu lekko zmodyfikowałem trasę. Ostatecznie pojechałem do Staniątek, podjechałem mega stromy nowy wiadukt w Staniątkach, potem krótka górka pod Staniątki Górne, a następnie ruszyłem na Winnicę. Pod Winnicę podjeżdżałem tempem spacerowym a i tak ledwo podjechałem, dalej podjechałem do Brzezia i ruszyłem w kierunku Suchoraby. Kolejny podjazd znów wolniutko i znów na dużym zmęczeniu, na szczęście od Suchoraby już głównie zjazdy, co pozwoliło mi trochę podciągnąć średnią.

Forma słabiutka, przejechałem ledwo 20 km, było trochę przewyższeń, ale górki nie były specjalne trudne i mimo iż jechałem powolutku to i tak mega się męczyłem i przyjechałem do domu w zasadzie zajechany.

Pierwszy wyjazd w 2016 roku. W tym roku jakoś nie mogę się zmobilizować bo jazdy na rowerze, pierwsza jazda raczej spokojna, choć kilku górek nie zabrakło, też trochę terenu. Jechało mi się w sumie nie najgorzej, choć oczywiście pod wszystkie górki wjeżdżałem oczywiście powolutku.
Forma jak na pierwszy nie była tragiczna, choć trasa było dość krótka, więc trudno ocenić moje możliwości.

W drugi dzień Świąt Bożegonarodzenia przy temperaturze 12 stopni wybrałem się na rower robiąc tym samym setną wycieczkę w tym sezonie.

Na rowerze nie jeździłem 2 miesiące, więc forma raczej kiepska. Początkowo było jeszcze nieźle bo jechałem z wiatrem, ale później wjechałem w teren, do tego zaczęły trafiać się odcinki pod wiatr, więc męczyłem się dość mocno. Sprytnie klucząc po leśny ścieżkach udało mi się uniknąć większej walki z wiatrem, zderzyłem się z nim dopiero na ostatnim kilometrze dojazdowym do domu, gdzie z trudem utrzymywałem prędkość w granicach 20 km/h.

Była to moja ostatnia wycieczka w tym sezonie, więc czas na małe podsumowanie, na sezon 2015 postawiłem sobie następujące cele:



Cele na sezon 2015:
- przejechać co najmniej 3000 km - zrobione 3803 km,
- wziąć udział w co najmniej czterech imprezach na orientację - tylko dwie imprezy,
- podjechać co najmniej dwie przełęcze w tym Knurowską - zrobione podczas jednej wycieczki do Szczawnicy,
- wziąć udział w Tour de Pologne Amatorów - tylko jako kibic + przejechanie trasy,
- wybrać się na wyprawę z sakwami - samotna wyprawa do Częstochowy 3-5.07.

Poprzeczka nie była postawiona zbyt wysoko, więc większość założony celów udało się spełnić. Słabo poszło mi jeśli chodzi o imprezy na orientacje, po ubiegłorocznych sukcesach ten sezon wypadł słabo. Pojechałem tylko na dwie imprezy Bikeorient w kwietniu i Mordownik we wrześniu, wyniki dobre, ale bez większych rewelacji. Nie zdecydowałem się też na walkę podczas Tour de Pologne Amatorów, byłem na miejscu, przejechałem trasę, kibicowałem amatorom i zawodowcom, ale w wyścigu nie startowałem.
Większość mojej rowerowej aktywności w 2015 przypadła na dojazdy do pracy - 37 wyjazdów 1050 km (średnia 29,82 km/h). Większość z tych wyjazdów to jazda na starej szosówce Peugeota z jedną sakwą na bagażniku. Podczas sezonu wyraźnie się rozpędzałem bijąc kolejne rekordy przejazdów, by w końcu dojść do wyniku 24:12 do pracy i 48:51 tam i powrotem. Rekord ustanowiłem na lekko na Treku, ale na obciążonym Peugeocie wykręciłem niewiele gorszy czas 24:22.

W tym sezonie jazda szosowa przeważała w mojej rowerowej aktywności. Oprócz dojazdów do pracy, dość ostro walczyłem czasami na tzw. segmentach (Garmin Connect, Strava, Ridewithgps) śrubując swoje rekordy i walcząc z innymi zawodnikami. Szczególnie ostro jeździłem w maju i czerwcu. Potem moja motywacja lekko spadła, ale i tak sezon szosowy i tak był pod każdym względem rekordowy. Sezon zaczynałem na Lappierze, potem przesiadłem się na starego Peugeota, który stał się moim rowerem dojazdowym do pracy, a od końca czerwca jeżdżę na Treku 1200 SL. Mimo, że jazda szosowa bardzo mi się podoba, to jednak po prostu na szosowca jestem zbyt słaby, radzę sobie w miarę na krótki górkach w okolicy, ale dłuższe podjazdy nawet nie specjalnie strome, pokazują moją słabość
.
Najciekawszymi epizodami sezonu 2015 były: Wycieczka Niepołomice - Trzebinia - Niepołomice (Rajd Kraków Trzebinia) - 134 km, Wyprawa do Częstochowy (w trasa Niepołomice - Częstochowa - 160 km), Wycieczka szosowa do Szczawnicy - 130 km. Łącznie 5 razy przekroczyłem 100 km.

Teraz trochę statystycznych osiągnięć za rok 2015:
Wszystkie kilometry: 3803,80 km (w terenie 216.50 km, 5,7%)
Czas aktywności: 155:11
Średnia prędkość: 24.51 km/h
Suma podjazdów: 25404 m
Wycieczek: 100
Średnio na wycieczkę: 38.04 km i 01:33 godz.

Najdłuższa wycieczka w sezonie to:

Najdłuższa wycieczka w sezonie to: 160 km - Do Częstochowy - wyjazd z sakwami
z czego na rowerze crossowym: 953,47 km (w terenie 112.00 km, 11,7%), 23 wycieczki, średnia prędkość 21.7 km/h;
na góralu: 300.85 km (w terenie 97.00 km, 32,2%), 9 wycieczek, średnia prędkość 17.47 km/h;
na szosówce (Lapierre): 369.45 km (w terenie 1,5 km, 0,4%), 9 wycieczek, średnia prędkość 25.48 km/h;
na szosówce (Peugeot): 1245,54 km (w terenie 5,5 km, 0,4%), 40 wycieczek, średnia prędkość 28.95 km/h;
na szosówce (Trek): 934,49 km (w terenie 0,5 km, 0,1%), 19 wycieczek, średnia prędkość 25.58 km/h;

Z tego zestawienia jasno widać, że był to sezon szosowy - przeszło 2300 na szosie. Palnę pierwszeństwa stracił cross - przejechał 953 km, podczas gdy przed rokiem 1968 km. Najczęściej jeździłem na Peugeocie, jednak większość z tych przeszło 1200 km to dojazd do pracy - dla porównania przed rokiem na Peugeocie zrobiłem 74 km - rower więc przeżywał drugą młodość. Dużo jeździłem też na Treku, ponad 900 to niezły wynik, biorąc pod uwagę, że jeżdżę nim od końca czerwca.

Powiem szczerze, że z zakończonego sezonu nie jestem do końca zadowolony, co prawda początek sezonu miałem naprawdę niezły i w lipcu byłem w bardzo wysokiej formie, ale sierpień był już słabszy, a wrzesień praktycznie zakończył mój sezon. Pod koniec roku nie miałem za bardzo czasu, brakowało też motywacji, pewien wpływ na ten krótszy sezon, miał fakt, że zacząłem w tym roku dość mocno chodzić po górach - co pochłonęło trochę mojego wolnego czasu.

Sezon 2016 chciałem uczynić sezonem wycieczkowo - wyprawowym, w tym celu miałem zakupić nowy, wypasiony rower crossowy. Jednak pieniądze poszły na co innego i chyba będę musiał dalej jeździć na starym sprzęcie.

Cele na 2016 rok to:
- przejechać co najmniej 3000 km.
- wziąć udział w co najmniej czterech imprezach na orientację.
- podjechać co najmniej dwie przełęcze w tym Knurowską od Knurowa.
- wybrać się na wyprawę z sakwami.

Cele są dość skromne, ale ostatnio mam bardzo mało czasu, poza tym chciałbym więcej czasu poświęcić turystyce pieszej górskiej, więc rower może trochę iść w odstawkę. Oby postawione cele nie okazały się zbyt ambitne:)

Mój sezon skończył się w zasadzie w połowie września udziałem w Mordowniku, od tego czasu praktycznie jeżdżę. Dzisiejsza przejażdżka była chyba ostatnią w tym roku na rowerze szosowym.

Mimo iż wycieczka raczej łatwa to od samego początku czułem, jak słaba jest moja forma. Na początek pojechałem nad Czarny Staw, gdzie trochę odpocząłem. Po przerwie ruszyłem do Damienic i drogą serwisową wzdłuż autostrady (z krótkim odcinkiem szutrowym) dojechałem do Stanisławic. Skąd drogą przez wieś dojechałem do Kłaja. Z Kłaja do Szarowa, gdzie skręciłem pod Azalią w stronę kościoła i pokonałem niewielki podjazd. Dalej seria zjazdów i wylądowałem w Staniątkach koło stacji kolejowej, wiadukt ciągle w budowie, a drogi dojazdowe z obu stron mocno rozkopane, więc czekał mnie niewielki spacer na nogach. Potem jeszcze tylko dojazd przez las do domu i koniec wycieczki.

Forma bardzo słaba, pod koniec ledwo miałem siły jechać i męczyłem się strasznie, widać, że od połowy września praktycznie wcale nie jeździłem na rowerze.

Zaplanowałem sobie ponad 100 km wycieczkę do Kazimierzy Wielkiej, jednak wiatr i słaba kondycja zweryfikowała te plany skończyło się na niecałych 60 km do Proszowic i Nowego Brzeska, po których o mało nie umarłem.

Dość niespodziewanie wypadła mi wolna niedziela, mimo iż od dłuższego czasu nękało mnie przeziębienie to postanowiłem się przyjechać, początkowo planowałem nawet bardzo ambitną trasę, ale szybko się okazało, że jestem na nią zbyt słaby. Gdy zacząłem się wybierać na rower było słonecznie i bezwietrznie, ale zanim ruszyłem na trasę przed 10, to niestety pogoda się pogorszyła i zaczęło wiać.

Co gorsza od samego początku jechałem głównie pod wiatr. Na początek pojechałem do na Cło i następnie odbiłem w kierunku Igołomii, co Cła jechało mi się fatalnie, gdy skręciłem na wschód było trochę lepiej o lekko z wiatrem, ale już po chwili znów skręcałem na północ w kierunku Tropiszowa. Po skręcie pojawiły się pierwsze pagórki, nie były to co prawda jakieś ciężkie podjazdy, ale było ich sporo i do tego pokonywałem je pod wiatr. Zanim więc przebiłem się do prowadzącej do Proszowic drogi 775 w Posadzy, miałem już serdecznie dość jazdy. Potem jeszcze kilka pagórków i dojechałem na Proszowic, na liczniku miałem dopiero 26 km a najchętniej położył bym się do łóżka. W Proszowicach stało się jasne, że do Kazimierzy dziś nie pojadę, odbiłem więc na Nowe Brzesko, ścinając planowaną trasę o połowę.

Po drodze do Nowego Brzeska do pokonania miałem jeszcze dwa podjazdy, z którymi poradziłem sobie z dużym trudem, do samego Brzeska na szczęście w dół i znowu odpoczynek na rynku. Z tego miejsca do domu miałem już dość blisko i do tego po płaskim, ale bylem już mocno zmęczony, więc końcowe 20 km przyszło mi ze sporym trudem. Mimo płaskiej trasy jechałem coraz wolniej i na ostatnich kilometrach musiałem walczyć o utrzymanie prędkości w okolicach 26 km/h co na rower szosowy jest przecież prędkością prawie spacerową.

Do domu wróciłem skrajnie zmęczony, a przejechałem przecież zaledwie 57 km, tylko 300 metrów przewyższenia i to wszystko z dość niską prędkością - forma jednak katastrofalna, trzeba będzie już chyba kończyć sezon.

Kolejny raz do pracy, tym razem po dłuższej przerwie. Dzień wcześniej postanowiłem zrobić mały eksperyment, a mianowicie przekształcić moją starą szosówkę w przełaja:) W tym celu założyłem do niej opony od mojego crossa szerokości 37 mm z delikatnym bieżnikiem. Opony z trudem przeszły przez hamulce, ale po założeniu kręciły się bezproblemowo.
Wstałem rano, ubrałem się ciepło na było dość chłodno i jazda. Początkowo nawet mi szło, ale po jakiś 3 km miałem już dość. Miałem wrażenie, że opony generują straszny opór i nie miałem siły kręcić. W rezultacie na ostatnich kilometra w Zabierzowie Bocheńskim musiałem już zdecydowanie zwolnić, do pracy przyjechałem bardzo zmęczony i słabiutkim czasie.
Niestety w drodze powrotnej nie było lepiej, dalej nie miałem siły kręcić, do tego miejscami przeszkadzał mi przeciwny wiatr, więc jechałem strasznie wolno. Wycieczkę zakończyłem nietypowo, bo nie w domu, ale u mechanika od którego odbierałem samochód po naprawie.

Forma katastrofalna, byłem słaby, kompletnie bez sił, opony pewnie generowały większe opory (zaraz potem przełożyłem znowu opony 28 mm), ale słaby wynik bez bez wątpienia bardziej efektem słabej formy niż grubszych opon.

Drugi dzień z rzędu do pracy na rowerze, dziś rano było zimno (6 stopni) i mglisto. Od samego początku jechało mi się ciężko, mimo to jechałem trochę szybciej niż wczoraj i co najważniejsze udało mi się utrzymać narzucone tempo do samego końca. W rezultacie wykręciłem średnią 31 km/h, przyjechałem zmęczony, ale nie zaliczyłem takiego odcięcia jak wczoraj.

W drodze powrotnej próbowałem trzymać tempo, ale szło mi to dość opornie, męczyłem się strasznie. Do tego brak szczęścia na ulicach miasta, hamowanie praktycznie na każdym skrzyżowaniu i rezultacie średnia powrotu sporo niższa.

Na segmentach: