Mimo iż przez dwa dni balowałem, to postanowiłem dziś zrobić pagórkowaty trening na szosówce. Wybieram się pojeździć w górach, stwierdziłem, że trzeba zrobić ostateczny sprawdzian mojej szosowej formy na stromych pagórkach. Pojechałem z Niepołomic do Łapczycy zaliczając po drodze kilka wzniesień w tym dwa dość wymagające czyli Zonię od Sobolowa i Czyżyczkę od Zawady.

Pierwsza część trasy dość łatwa choć do podjechania była Winnica i górka ze stromą końcówką pod kościół w Brzeziu. Dalej znowu płasko przez Niegowić i Nieznanowice aż do Sobolowa gdzie rozpocząłem podjazd pod Zonię. Górkę tę wjeżdżałem wiele razy zarówno od strony Sobolowa jak i od strony Zawady. Podjazd jak na okolicę jest dość wymagający, szczególnie właśnie od Sobolowa na dystansie 2,9 km pokonujemy 174 metry różnicy wzniesień, co daje średnią 6,8%, ale najgorsze są trzy bardzo strome ścianki i to właśnie ich obawiałem się najbardziej. Już od znaku Sobolów zaczyna się pod górkę, tuż przed drewnianym kościołem jest nawet dość stromo (7-9%), ale potem górka odpuszcza, jedziemy pod górę, ale bez wyraźniejszych problemów. Jednak w pewnym momencie pojawia się ścianka, stromizna nagle gwałtownie rośnie nawet do 13%, potem trochę wytchnienia i końcówka znowu dość stromo (7%). Na crossie czy góralu można się zmęczyć ale wjechać się, szosówka to jednak całkiem inne wyzwanie, mój rower ma co prawda tarczę ratunkową z 30 zębami z przodu, ale mimo to miałem problem. Puls momentami skoczył mi do 172 i jechałem z wyraźnym problemem. Jakoś jednak górkę zdobyłem.

Potem seria zjazdów i kolejny wymagający podjazd na Czyżyczkę od Zawady - górka od tej stromy jest stosunkowo łatwa, taka akurat dla słabego szosowca jak ja. Co prawda pod górę pedałuję się prawie 4,5 km, ale nigdzie nie jest mega stromo (od drugiej stromy byłoby na pewno trudniej). Po przejechaniu szosowego szczytu seria zjazdów i jeszcze krótki dojazd do domu mojej teściowej w Łapczycy gdzie kończyła się moja dzisiejsza wycieczka.

Jutro jadę do Białego Dunajca, chcę trochę pojeździć po górkach, zaliczyć Gliczarów, Ząb, Bukowinę, Głodówkę i Gubałówkę. Wydaje się, że najtrudniejsze podjazdy to Gliczarów i Gubałówka gdzie występują mega strome ścianki i na nich na szosówce mogę mieć problem, natomiast z długimi podjazdami o w miarę równym nachyleniu powinienem sobie poradzić bez większych problemów.

Pokaż trasę GPS

Trochę posiedziałem przy szosówce i robiłem korektę ustawienia siodełka i bloków w butach SPD - po wszystkim nadszedł czas na testy. Zrobiłem pętlę po okolicznych pagórkach odwiedzając cmentarz wojenny nr 376 w Suchorabie, cmentarz wojenny nr 330 Podłęże oraz 329 Podborze (Niepołomice).

Pokaż trasę GPS

Mija pierwszy tydzień mojego urlopu, równo tydzień temu jechałem sobie do Sandomierza i zrobiłem 170 km, jednak od tego czasu jeździłem na rowerze tylko do sklepu. Dziś postanowiłem, że mimo urlopu wybiorę się do pracy wyjaśnić pewne niejasności w mojej wypłacie. Na początek pojechałem do rynku, gdzie miałem załatwić jedną sprawę, a potem popędziłem do Woli Zabierzowskiej. Droga do pracy zajęła mi trochę ponad 30 minut, czyli stosunkowo dużo jak na szosówkę. Na miejscu załatwiłem co miałem załatwić i ruszyłem w drogę powrotną.

Do domu jechałem inną drogą, z Woli Zabierzowskiej do Woli Batorskiej drogą 967 mierząc wskazania licznika przy słupkach kilometrowych, a potem odbiłem w kierunku Puszczy gdzie odwiedziłem cmentarz wojenny nr 325 na Sitowcu. W tym roku obchodzimy 100 rocznicę wybuchu I wojny światowej, z tej okazji powstał szlak I wojny. Jakaś urzędniczka w Niepołomicach się postarała i kilka cmentarzy z naszej gminy również znalazło się na  szlaku. Efektem całej tej akcji jest umieszczenie informacji o cmentarzach na stronie poświęconej szlakowi w województwie małopolskim oraz ustawienie tabliczek przy cmentarzach - zawsze coś, choć lepiej by było żeby nastąpiły jakieś remonty tych obiektów. Kilka dni temu odwiedziłem cmentarz wojenny nr 327 w Niepołomicach (przy którym znowu mieszkam), a dziś cmentarz na Sitowcu, pewnie nie długo wybiorę się z porządnym aparatem na wszystkie cmentarze wojenne w naszej gminy (nie tylko do tych leżących na szlaku I wojny). 

W sumie przejechałem dziś 30 km, odwiedziłem cmentarz na Sitowcu i doszedłem do wniosku, że na poważnie będę musiał się zająć ustawieniem liczników w moich rowerach, bo przy obecnym ustawieniu (z tabelki) lekko przekłamują.

Pokaż trasę GPS

Środa, kolejny raz do pracy, tym razem na crossie. Zacząłem dość wolno, ale w lesie wyraźnie się rozkręciłem. Na Sitowcu zauważyłem, że jakiś gościu siedzi mi na kole. Cały czas jechałem dość mocno ze średnią ponad 30 km/h ale gościa nie urwałem, na skraju Puszczy on skręcił w Żubrostradę a ja pojechałem do pracy.

Powrót przy lampie i wietrze, starałem się jechać mocno, ale miejscami nie dawałem rady. W Niepołomicach wstąpiłem na chwilę na rynek i efekcie wyszedł mi czas minimalnie powyżej 1 godziny.

Po południu siadłem przed TV i zobaczyłem kolejne wspaniałe zwycięstwo Rafała Majki na Tdf, tym razem Rafał wygrał na 17 etapie z metą w Pla d’Adet - czyli na tej samej górze gdzie 21 lat temu zwyciężył Zenon Jaskuła. To zwycięstwo dało też Rafałowi wyraźnie prowadzenie w klasyfikacji górskiej, jednak o zwycięstwo trzeba będzie jeszcze powalczyć.

Do pracy: dyst.: 13,95 km; czas: 29:29; średnia: 28,41 km/h. 
Z pracy: dyst.: 14,23 km; czas: 27:25; średnia: 31,14 km/h.

Wtorek, tym razem do pracy pojechałem na szosówce, wybrałem też ulubioną drogę przez las. Znowu wiało, ale w Puszczy udało mi się rozkręcić niezłe tempo, problemy pojawiły się jednak po wyjeździe z lasu. Odcinek po otwartym terenie mocno mnie zmęczył. Tuż przed szkołą zatrzymałem się jeszcze w sklepie i ostatnie 300 metrów pokonałem już w tempie spacerowym.

W drugą stronę starałem się mocno cisnąć i mimo dużo wolniejszej jazdy przez miasto udało mi się wykręcić średnią 30,16 km/h na całym dzisiejszym dystansie.

Do pracy: dyst.: 14,16 km; czas: 29:05; średnia: 29,25 km/h. 
Z pracy: dyst.: 14,23 km; czas: 27:25; średnia: 31,14 km/h.

Kolejny wyjazd do pracy na rowerze, tym razem zdecydowałem się jechać do Woli Zabierzowskiej drogą główną 964. Nie jest to najprzyjemniejsza droga do jazdy, ale za to zdecydowanie najszybsza. Dziś rano nie miałem tak mocnej nogi jak wczoraj, musiałem jechać nie lżejszym przełożeniu mimo to udało mi się trzymać tempo w granicach 29-30 km/h. Dojazd drogą główną okazał się tylko o 600 metrów krótszy niż drogą przez las, ale za to wykręciłem czas o przeszło 2 minuty krótszy niż podczas wczorajszego rekordowego dojazdu drogą przez las.

W drodze powrotnej znów burza, tym razem nie udało mi się schować przed deszczem. Kropiło w zasadzie już od Zabierzowa, ale mocniej zaczęło padać jak byłem gdzieś na Sitowcu. W lesie jeszcze nie specjalnie odczuwałem padający deszcz, ale tuż przed osiedlem Piaski zatrzymałem się żeby ubrać kurtkę. Do rynku dojechałem w deszczu, tam przeczekałem i do domu moich rodziców pojechałem już po deszczu.

Dziś rekordowy przejazd na crossie, tam i z powrotem w niecałe 57 minut, pod Zajazdem Królewskim miałem średnią powyżej 30 km/h, ale potem jazda po chodniku, przez miasto i średnia ostatecznie dość wyraźnie mi spadła

Do pracy: dyst.: 13,34 km; czas: 27:13; średnia: 29,44 km/h. 
Z pracy: dyst.: 14,41 km; czas: 29:28; średnia: 29,34 km/h.

Środa, wczoraj był dzień przerwy od roweru, ale dziś znów na rowerze do pracy. Na początku ruszyłem jakoś bez przekonania, wolno się rozkręcając, ale w Puszczy Niepołomickiej udało mi się złapać równy i dość mocny rytm. W rezultacie do pracy przyjechałem w czasie poniżej 30 minut, co jest rewelacyjnym rezultatem jak na jazdę crossem.

Około 13 ruszyłem w drogę powrotną, już na starcie usłyszałem grzmoty w oddali, ale na razie jeszcze burzy nie było. Znów jechałem dość mocno, na twardym obrocie podnosząc jeszcze średnią uzyskaną rano. Na 3 km przed Niepołomicami wpadłem na silny, porywisty, czołowy wiatr, burza wyraźnie się zbliżała. Starałem się jechać jak najszybciej żeby uciec przed deszczem, ale wiatr dość wyraźnie mnie hamował. Pod Zajazdem Królewskim moją średnia wynosiła 29,44 km, ale później niestety jazda po chodniku i przez miasto, więc musiałem zwolnić. Gdy wjechałem na ulicę Bocheńską pojawiły się pierwsze krople deszczu, na szczęście udało mi się schować przed nadchodzącą ulewą u kolegi w sklepie na rynku. Po deszcze jeszcze dojazd do domu moich rodziców, gdzie parkuje moje maszyny.

Dziś pojechałem bardzo mocno, wyraźnie noga dobrze mi kręciła i miałem na tyle siły by utrzymywać prędkość powyżej 30 km/h.

Do pracy: dyst.: 13,90 km; czas: 29:17; średnia: 28,52 km/h. 
Z pracy: dyst.: 14,35 km; czas: 29:01; średnia: 29,67 km/h.

Ostatni do pracy rowerem pojechałem równo tydzień temu, potem pogoda nie bardzo pozwalała na jazdę rowerem, więc jeździłem samochodem. Podobno pogoda ma się już na dobre poprawić, więc przez najbliższe 2 tygodnie planuję jeździć głównie rowerem.

Rano do pracy jechałem dość spokojnie mimo to osiągnąłem całkiem niezły czas.

Powrót bez większej historii, jechało mi się w miarę dobrze i szybko wróciłem do domu.

Do pracy: dyst.: 13,97 km; czas: 31:26; średnia: 26,68 km/h. 
Z pracy: dyst.: 14,35 km; czas: 32:23; średnia: 26,58 km/h.

W niedzielę wieczorem wybrałem się na wycieczkę szlakiem zabytków związanych z I wojną światową, której w tym roku odchodzimy setną rocznicę. Pojechałem najpierw do Wieliczki na cmentarz wojenny nr 381 a potem na wzgórze Kaim gdzie w 1914 zatrzymano marsz armii carskiej na Kraków.

Na trasę ruszyłem po 17, początkowo miałem jechać do Puszczy Niepołomickiej, ale w końcu zdecydowałem się jechać na Wieliczkę. Wybrałem jazdę główną drogą, to właśnie tędy kiedyś w 7 klasie podstawówki wybrałem się do Wieliczki, wtedy ruch był znikomy, dziś mimo że była niedziela wieczór, mijał mnie samochód za samochodem. Po kilkunastu minutach solidnego kręcenia dojechałem do Ochmanowa, gdzie zatrzymałem się pod pomnikiem orła - to właśnie w tym miejscu w czasie I wojny światowej powstał cmentarz wojenny nr 379, potem ciała podobno ekshumowano i pozostał sam pomnik. Jakieś 2 lata temu kierowca opla zmiótł z powierzchni ziemi i pomnik, na szczęście obelisk odbudowano i ponownie umieszczono na nim rzeźbę. Obecnie w Ochmanowie budują chodnik, powstał też przystanek, który niestety trochę zasłonił pomnik.

Po sesji w Ochmanowie ruszyłem dalej do Wieliczki, kolejny przystanek miałem zaplanowany na cmentarzu komunalnym, gdzie znajduje się kwatera wojenna nr 381. W 1914 to właśnie do Wieliczki dotarła 3 armia carska pod dowództwem Radko Dymitriewa, zajęła miasto i rozpoczęła atak na Kraków. Walki trwały kilka dni, Rosjanie Krakowa nie zdobyli a na dodatek zagrożeni odcięciem w wyniku operacji Łapanowsko-Limanowskiej musieli wycofać się spod Krakowa.

Kolejnym punktem mojej wycieczki było wzgórze, na którym zatrzymała się ofensywa rosyjska w grudniu 1914 - czyli wzgórze Kaim. Byłem tam już parę razy, ale zawsze mam problemy z dostaniem się na miejsce, tym razem próbowałem kolejnej drogi i znowu pobłądziłem. W kierunku wzgórza podjechałem ulicą Topolową, następnie skręciłem w Bogucicką i byłem już o rzut kamienia od wzgórza, gdy okazało się, że droga jest ślepa i dalej przejechać się nie da. Wróciłem się więc, i zaatakowałem ulicami Pod Pomnikiem i Zolla, tu jednak przegapiłem właściwy skręt, potem skręciłem nie tam gdzie trzeba i dopiero kolejne podejście zaprowadziło mnie pod pomnik.
W 1915 władze Krakowa doceniając wagę wydarzeń na wzgórzu Kaim postawiły w tym miejscu okazały obelisk upamiętniający zatrzymanie marszu armii carskiej. Niestety obecnie to miejsce kompletnie nie jest doceniane, trudno tu trafić, teren wokół pomnika jest zarośnięty, a sam pomnik zdewastowany. Kilka lat temu był remont, ale miejscowi wandale zdążyli już pomnik zniszczyć. W roku 2014 obchodzimy setną rocznicę tych wydarzeń, powstał Szlak I wojny, koło pomnika postawiono stosowne tablice, ale samego pomnika nikt jakoś nie chcę remontować:(

Wszystko co miałem zobaczyć, zobaczyłem, ruszyłem więc w drogę powrotną do domu, żeby jeszcze trochę przedłużyć trasę w Węgrzcach Wielkich skręciłem na Grabie i do Niepołomic wjechałem od strony strefy przemysłowej.

Wycieczka dość udana, tempo nie najgorsze, choć byłoby na pewno lepiej, gdybym nie błądził pod wzgórzem Kaim.

Pokaż trasę GPS

Poniedziałek, kolejny raz do pracy na rowerze, tym razem wybrałem crossa, bo miałem do zabrania trochę bagaży. Tym razem wybrałem trochę inny wariant przejazdu przez miasto, dzięki czemu uniknąłem jazdy chodnikiem, a trasa wyszła mi zaledwie o jakieś 200 metrów dłuższa. Sama jazda dość spokojna, starałem się nie przeciążać mimo to w sumie zajechałem do pracy w całkiem niezłym czasie.

Do Niepołomic postanowiłem wrócić inną drogą biegnącą mniej więcej wzdłuż Wisły. Taką trasą w tej konfiguracji w sumie jeszcze nigdy nie jechałem.Taki wybór trasy miał niestety pewne minusy, po pierwsze cały czas jechałem w pełnym słońcu, po drugie częściowo pod wiatr, po trzecie po drodze kiepskiej jakoś, miał być nawet odcinek po szutrach, ale okazało się że akurat wylewają na nim asfalt, kawałek przejechałem więc asfaltem, ale potem musiałem przeprowadzać rower po trawie. Już w samych Niepołomicach pojechałem jeszcze na ulicę Akacjową na poszukiwanie szklarza, który mógłby mi wkleić lustro do łazienki i ostatecznie cała trasa do domu wyszła mi około 15,5 km. Jednak opcja jazdy przez las jest zdecydowanie lepsza:)

Do pracy: dyst.: 14,18 km; czas: 32:33; średnia: 26,15 km/h. 
Z pracy: dyst.: 15,59 km; czas: 39:20; średnia: 23,78 km/h.

Pokaż trasę GPS